به نام خالق هستي بخش

سلام و درود خدا بر محمد و آل محمد؛

به پايگاه جامع فرهنگی مذهبی محبّان مهدی (عج) خوش آمديد.
اميدواريم كه اين پايگاه محيط مناسبي براي مطالعه قرآن و احاديث اهل بيت عليهم السلام فراهم آورده باشد و دوستداران اهل بيت عليهم السلام بتوانند به سهولت به كلام نوراني قرآن و این بزرگواران دسترسي داشته و به رهنمودهاي ايشان عمل كنند.
مطالب جدید به تدریج به پايگاه جامع فرهنگی مذهبی محبّان مهدی (عج) افزوده می شود.
لطفأ نظرات سازنده خود را از ما دريغ نفرماييد و ما را از انتقادات و پيشنهادهاي خود بهره مند سازيد..

با سپاس فراوان از همراهي شما سروران گرامي* 

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

من، روزه‌دار عاشقی‌ام

با یاد خدای قدر
صدای قدم‌های ماهِ خوبی‌ها، دل ِ خاکی‌ام را آگاه ساخته است که لحظه‌ی وداع نزدیک است.
لحظه‌ی وداع با ماه مهدی، با شعبان، و من در آخرین ثانیه این ماه به مناجات شعبانیه نشسته‌ام "و اسمَع دُعائی اِذا دَعَوتُک[1]
پس از آن "و اسمَع نِدائی اِذا دَعَوتُک[2]من. "ذلک العشقِ" من، "لاریب فیه"، ای خدای عاشقی‌ام . من در آغوش مُهر دلدادگی‌ام. و باران روزه‌داری‌ام "انتَ ربُّ العظیم[3]
صبح دلدادگی‌ام را با آهنگ دل نواز "الّلهم اِنی اَسئَلُک مِن بَهائِک[4]مأمن من تو هستی ای خدای دیدگانم و من، زیر چتر پروردگاریت، از باران غم، که در این زندان، بر سر و رویم می‌بارد ایمن شوم . من، روزه‌دار عاشقی‌ام. تشنه‌ی دیدار توأم. نگاهم کن تا سیراب شوم. نگاهم را پذیرا باش که هر چه سفیر تو، قرآن را می‌نگرم سیر نمی‌شوم.
عطر آش نذری همسایه و صدای ربّنای استاد، تمنای دلم را آشکارتر ساخته است تا من عاشقانه‌تر به ختم شمیم عاشقی‌ام بپردازم و آل عمراندلم را در عدد سی فریاد کنم. "ربّنا لا تُزِغ قُلوبَنا بَعدَ اِذ هَدَیتَنا و هَب لَنا مِن لَدُنکَ رَحمَة اِنَّکَ انتَ الوهّاب[5]
ای خدای آسمانیِ دلِ خاکی‌ام "رُدَّ کُلَّ غَریب[6]
منی که دَم عاشقی‌ات، گِل وجودم را بیدار ساخت، با نسیم نوازشت دوباره بیدارم ساز؛
ای کسی که "عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیر"ی .
بار الها، ببخشا که من ِ خاکی، آلوده‌ی دنیا گشته‌ام.
ای خدای شَهر ِ رمضان که "اَنزَلتَ فیه" کتاب جاویدان را، "اِغفرلی تِلکَ الُذنوب العِظام" راکه کسی جز معبود دلم نمی‌بخشاید "یا علّام" .
فرشتگان بارگاهت در این قدر آسمانی، زمین را به قدر آورده‌اند تا قدر دلتنگی‌ام را به مهدی‌ات بگویند و مهدی بداند که من، من ِ منتظِر، از انتظار خسته نمی‌شوم تا بیاید ... العَجَل العَجَل العَجَلَ[7]
و من ضجّه می‌زنم "یا مُفیَّ العَهد [8]
من ِ بارانی با آمدنش عافیت می‌یابم، بگو بیاید. "اِنّا اَنزَلناه ُ فی لَیلَة القدر" قرآن در حضور ستارگان آسمانی می‌درخشد و من، دلم برای حضور مهدی می‌تپد.
"و ما اَدراک ما لَیلَةُ القدر" و کسی انتظارم را درک نمی‌کند "لَیلَةُ القدرِ خیرٌ مِن اَلفِ شَهر" هزار ماه کم است بگو هزار سال "تَنَزَّلُ الملئِکةُ و الرّوح"، تا درد انتظارِ مرا، به سویت آورند؟
من منتظرم! بگو بیاید.
"سلامٌ هیَ حتّی مَطلَع الفَجر" تا وقتی تو بیایی همه شب، شب ِ قدر من است و من تا صبح می‌گریم، تا صبح ناله می‌کنم، تا صبح می‌خوانمسرود ِ زندگی بخش را: "اللّهم کُن لِوَلیّک َالحجَّةِ ابنِ الحَسَن". روزه‌دار، سالگرد عاشقیت، سالگرد روزه‌داریت مبارک باد!!

 
[1]مناجات شعبانیه- مفاتیح الجنان
[2] مناجات شعبانیه- مفاتیح الجنان
[3]فرازی از دعای "یا علی یا عظیم" ا زدعاهای ماه رمضان
[4]دعای سحر- مفاتیح الجنان
[5] سوره آل عمران، آیه 8
[6]فرازی از دعای "اللهم ادخل علی اهل القبور السرور" از دعاهای ماه رمضان
[7] دعای عهد - مفاتیح الجنان
[8] دعای جوشن كبیر- مفاتیح الجنان

_{فضيلت اعمال مستحبى ماه رمضان}

<sub>دعا و استغفار
الحديث: قال على بن ابيطالب علیه السلام: عليكم فى شهر رمضان بكثرة استغفار و الدعاء فاما الدعا فيدفع عنكم به البلاء و اما الاستغفار فتمحى به ذنوبكم. [1]
ترجمه: بر شما باد در ماه رمضان به استغفار و دعاى زياد. اما دعاهاى شما دافع بلا از شماست. و اما استغفار شما از بين برنده گناهان است.
توضيح: از وظايف روزه داران در اين ماه، دعا و درخواست‏حوايج از حضرت حق است كه بنده احساس نياز به پيشگاه بى نياز كرده، و دستهاى احتياج خويش را به درگاه او دراز مى‏كند.

روزهاى ماه رمضان
الحديث: قال رسول الله [صلى الله عليه و آله]: ايها الناس انه قد اقبل اليكم شهر الله بالبركة و الرحمة و المغفرة، شهر هو عند الله افضل الشهور، و ايامه افضل الايام و ليالى افضل الليالى و ساعاته افضل الساعات. [2]
ترجمه: اى مردم ماه خدا با بركت و رحمت و آمرزش به شما رو كرده است، ماهى است كه پيش خدا بهترين ماه است و روزهايش بهترين روزها و شبهايش بهترين شبها و ساعاتش بهترين ساعات.

اعتكاف
الحديث: قال رسول الله [صلى الله عليه و آله]: اعتكاف عشر فى شهر رمضان تعدل حجتين و عمرتين. [3]
ترجمه: اعتكاف در يك دهه از ماه مبارك رمضان برابر با ثواب دو حج و دو عمره است.
توضيح: در ايام و ليالى مقدسه‏اى، طبق روايات رسيده از ائمه معصومين [عليهم السلام] مستحب است كه هر مسلمانى در صورت امكان دهه آخر ماه مبارك رمضان را در مسجد معتكف شود، كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در تمامى عمرش چنين مى‏كرد.

تلاوت قرآن
بهترين اعمال در شبها و روزهاى ماه مبارك رمضان، تلاوت قرآن است. اگر چه تلاوت قرآن در تمام اوقات ثواب دارد، ولى چون قرآن در ماه رمضان نازل شده است، از اجر و ثواب ويژه‏اى برخوردار است چنانچه وارد شده:
الحديث: قال ابو جعفر [عليه السلام]: لكل شى‏ء ربيع و ربيع القرآن شهر رمضان [4]
ترجمه: براى هر چيزى بهارى است و بهار قرآن رمضان است.
بنا بر اين امتيازات قرآن به اعتبار نزولش در ماه رمضان از ماههاى ديگر بيشتر است.
الحديث: قال رسول الله [صلى الله عليه و آله]: من تلافيه آية من القرآن كان له مثل اجر من ختم القرآن فى غيره من الشهور. [5]
ترجمه: اگر كسى در اين ماه يك آيه از قرآن تلاوت كند، ثوابش مثل كسى است كه در غير ماه رمضان يك ختم قرآن كرده است.

افطارى و صدقه دادن
الحديث: قال الباقر [عليه السلام] يا سدير، هل تدرى اى ليال هذه؟ فقال له نعم. جعلت فداك ان هذه ليالى شهر رمضان فما ذاك؟ فقال له اتقدر على ان تعتق كل ليلة من هذه الليالى عشر رقاب من ولد اسمعيل؟ فقال له سدير بابى انت و امى لا يبلغ مالى ذاك، فما زال ينقص حتى بلغ به رقبة واحدة فى كل ذلك يقول: «لا اقدر عليه فقال له: افما تقدر ان تفطر فى كل ليلة رجلا مسلما؟ فقال له: بلى و عشرة فقال له [عليه السلام]: فذاك الذى اردت يا سدير، ان افطارك اخاك المسلم يعدل عتق رقبة من ولد اسماعيل عليه السلام. [6]
ترجمه: اى سدير! آيا مى‏دانى چه شبهايى است اين شبها؟ سدير گفت: بلى فدايت گردم اين شبها شبهاى ماه رمضان است، مگر اين شبها چگونه است؟ امام [عليه السلام] فرمودند: آيا قدرت دارى هر شب از اين شبها ده بنده از فرزندان اسماعيل علیه السلام را آزاد كنى؟ پس سدير عرض كرد: پدر و مادرم به فدايت، ثروتم كفاف نمى‏دهد، پس امام پيوسته تعداد بنده‏ها را كم كرد، تا رسيد به يكى در تمام اين ماه، سدير گفت: قدرت ندارم پس امام علیه السلام به او فرمود: آيا قدرت ندارى هر شب يك مسلمان روزه‏دارى را افطار دهى؟ سدير عرض كرد: بلى تا ده نفر را هم مى‏توانم افطارى بدهم، پس امام به او فرمود: اى سدير همان است كه اراده كردى يعنى با افطارى دادن ده روزه‏دار به ثواب عتق و آزاد كردن ده بنده از اولاد اسماعيل علیه السلام نايل مى‏گردى.
توضيح: خداوند انسان روزه‏دار را بر آنچه انفاق مى‏كند در خوردنيها و آشاميدنيها محاسبه نمى‏كند ولى در اين امر «اسراف‏» نشود.
الحديث: عن ابى عبد الله عليه السلام: من تصدق فى شهر رمضان بصدقة صرف الله عنه سبعين نوعا من البلاء. [7]
ترجمه: هر كس در ماه رمضان صدقه‏اى بدهد خداوند هفتاد نوع بلا را از او دو مى‏كند.</sub>

_{-1امالى شيخ صدوق، ص 61
-2امالى شيخ صدوق، ص 93
-3وسائل الشيعه، ج 7، ص 397
-4وسائل الشيعه، ج 7، ص 218
-5امالى شيخ صدوق، ص 93
-6من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 134
-7بحار الانوار، ج 93، ص 316
رمضان، تجلى معبود [ره توشه راهيان نور] صفحه 92}

امام صادق (عليه‏ السلام) :

اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنيا وَحِجابٌ مِنْ عَذابِ الآخِرَةِ؛

روزه سپرى است از آفت‏ هاى دنيا و پرده اى است از عذاب آخرت.

(مستدرك‏ الوسائل: ۷/۳۶۹/۸۴۴۱)

یکی از آشنایان - خدا رحمتش کناد - در وسط تابستان در غیر ماه مبارک رمضان روزه داشت ، به او گفتم : آقا شما در این سن و در این هوای گرم و سوزان روزه دارید؟!
در جوابم گفت : من از این بدن سیلی خورده ام ، سرکشی کرد و مرا به این سو آن سو کشانید، حالا من می خواهم انتقام بکشم و او را بدارم.

حضرت مريم«سلام الله علیها» در حالی که روزه‌دار بود، سرگردان کوه و بيابان شده بود. حضرت عيسي«سلام الله علیه» براي به دست آوردن سبزی یا خوراکی دیگری که مادرش بتواند با آن افطار کند، از وی جدا شد. هنگام بازگشت دریافت که حضرت مریم«سلام الله علیها» دار فاني را وداع گفته است. با معجزه، مادر را زنده كرد و به او گفت: آیا تمایل داری به دنيا بازگردي؟ حضرت مریم«سلام الله علیها» در پاسخ گفت: آري دوست دارم به دنيا برگردم و دوباره نماز بخوانم و با خداي خود صحبت كنم. در شب‌هاي بسيار سرد وضو بگيرم و در روزهاي بسيار گرم روزه‌دار باشم. اين در حالي است كه جايگاه حضرت مريم«سلام الله علیها» در برزخ و قيامت، بهشت است. جايگاهي كه خداوند در مورد آن مي‌فرمايد:

«يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَكْوابٍ وَ فيها ما تَشْتَهيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فيها خالِدُونَ» [1]

براي مومنان كاسه‌هاي زرين و كوزه‌هاي بلورين دور مي‌زنند و در آنجا هرچه نفوس را بر آن ميل و اشتهاست و چشم‌ها را شوق و لذّت مهيّا باشد و مؤمنان در آن جاويدان و متنعم خواهد بود.

در عين حال حضرت مريم«سلام الله علیها» به مقام لقاء خداوند رسيده است. از اینرو حاضر است بهشت و نعمت‌هاي بهشتی را برای راز و نياز با خداوند خود رها كند. برای ادامۀ معاشقه با خدا، تمایل دارد به دنیایی برگردد که در آن دنيا هیچ مالی ندارد. از خوراک و پوشاك و مسكن، برای او خبری نیست. ولی حاضر است برگردد و در روزهای بلند و گرم روزه بگیرد و در بیابان و صحرا با خدا راز و نیاز کند.

[1].الزخرف / 71

(پايگاه اطلاع رساني مرجع عاليقدر حضرت آية الله العظمى مظاهری مدّ ظلّه العالى: Web:www.almazaheri.org)

امام سجاد (سلام‌الله‌عليه) ماه مبارك رمضان را عيد اولياء الله مى‌داند. در صحيفه سجّاديه دعايى درباره مقام دعا و وداع ماه مبارك رمضان وجود دارد كه در مقدمه اين دعا حضرت كليّات نعمتهاى الهى را مى‌شمارد و اينكه بخششهاى خداى سبحان ابتدايى است، نه از روى استحقاق. بعد از آن مقدمه مى‌فرمايد: يكى از بهترين بخششهاى خداوند سبحان، ماه مبارك رمضان و روزه اين ماه است(1). شاعر مى‌گويد:

عارفان هر دمى دو عيد كنند عنكبوتان مگس قديد كنند(2)

كار عنكبوت آن است كه بتنَد و با اين تارها مگس را صيد كرده قديد و قورمه درست كند. او كارش غير از ذخيره كردن چيز ديگرى نيست؛ اما عارف در هر دم و هر نفس دو عيد دارد كه سعدى گفت:

هر نفسى كه فرو مى‌رود ممدّ حيات است و چون بر مى‌آيد مفرّح ذات؛ پس در هر نفسى دو نعمت موجود است و بر هر نعمتى شكرى واجب.

لذا عارف در هر دم دو عيد دارد. و بهترين دمى كه انسان دارد در ماه مبارك رمضان است كه «أنفاسكم فيه تسْبيح» نفس كشيدن در اين ماه «سبّوحٌ قُدّوس» گفتن است.

اين كه در آخر ماه مبارك رمضان عيد فطر مى‌گيرند، چون جايزه‌هاى يك ماه را به ما مى‌دهند، كه در حقيقت محصول ماه مبارك رمضان است. ضيافة الله، لقاء الله را به دنبال دارد. پس عظمت از آنِ ماه شوال نيست؛ بلكه عظمت از آنِ ماه مبارك رمضان است كه نتيجه يك ماهه را در روز عيد مى‌دهند.

روز عيد است و من مانده در اين تدبيرم
كه دهم حاصل سى‌روزه و ساغر گيرم

1. صحيفه سجاديّه، دعاى 45.

2. ديوان سنايى غزنوى. («قديد» گوشت مانده و خشك را گويند).

  (حكمت عبادات، صفحات 166 ـ 167)

آنها که براي ورود به بهشت و براي استفاده از ميوه هاي دلپذير آن روزه مي گيرند تنها نوعي سوداگري دارند. از موارد فرق بين روزه و ساير عبادات همين است که درباره اعمال ديگر، ملائکه الهي هنگام مرگ به استقبال مومنين مي آيند و درهاي بهشت را باز مي کنند و مي گويند که از هر دري که خواستيد بفرماييد، اما درباره روزه دار خداي سبحان فرمود: من خودم جزا مي دهم.

(حکمت عبادات، ص133)

اگر ما روزه گرفتیم و به این فکر بودیم که خدای ناکرده کسی را برنجانیم یا به مقام و جاهی برسیم یا نتوانستیم خود را آماده کنیم که اگر به جاه رسیدیم، تفاوتی برای ما نداشته باشد، باطن ما روزه نگرفته است و چون باطن روزه نگرفته به باطن روزه نرسیده ایم.

(حکمت عبادات، ص141)

^{_{استاد شهید مرتضی مطهری}}

اساسا برنامه ماه مبارک رمضان برنامه انسان سازی است، یعنی برنامه این است که انسان های معیوب در این ماه خود را تبدیل به انسان های سالم، و انسان های سالم خود را تبدیل به انسان های کامل کنند. برنامه ماه مبارک رمضان برنامه تزکیه نفس است، برنامه اصلاح معایب و رفع نواقص است، برنامه تسلط عقل و ایمان و اراده، بر شهوات نفسانی است، برنامه دعاست، برنامه پرستش حق است، برنامه پرواز به سوی خداست، برنامه ترقی دادن روح است، برنامه رقاء دادن روح است. اگر بنا باشد که ماه مبارک بیاید و انسان سی روز گرسنگی و تشنگی و بی خوابی بکشد و مثلا شب ها تا دیروقت بیدار باشد و به این مجلس و آن مجلس برود و بعد هم عید فطر بیاید، و با روز آخر شعبان یک ذره هم فرق نکرده باشد، چنین روزه ای برای انسان اثر ندارد. اسلام که نمی خواهد همین طور مردم دهانشان را ببندند، دهانشان را ببندند یا نبندند [ برای اسلام فرق نمی کند ]، نه، با روزه گرفتن قرار است که انسان ها اصلاح شوند. چرا در روایات ما آمده است که بسیاری از روزه داران هستند که حظ و بهره آن ها از روزه، جزگرسنگی چیزی نیست. بستن دهان از غذای حلال برای این است که انسان همراه آن سی روز تمرین کند که زبان خود را از گفتار حرام ببندد، غیبت نکند، دروغ نگوید، فحش ندهد.

(مجله عقيدتي، فرهنگي، اجتماعي ديدار آشنا؛ مهر1385؛ شماره73)

مقام معظم رهبری

دعا در ماه رمضان و همه خصوصیات این ماه مبارک این است که ما را متذکر می کند؛ از غفلت بیرون می آورد؛ آلودگی های ما را به ما نشان می دهد و در بین دعا و نماز و توجه، فرصتی به ما دست می دهد که اشتباهاتی را که با آن ها انس و خو گرفتیم، بازنگری کنیم و آن ها را بشناسیم؛ چون گاهی انسان گناهی را عادت کرده که انجام بدهد و توجه ندارد که این گناه است. البته تنبلی، سستی و بقیه نواقصی را هم که داریم، می توانیم بازنگری کنیم.

این فصل یک ماهه، فصل بسیار باارزش و قیمتی است. در این سی روز یا بیست ونه روز، خدا لیله القدر را قرار داده و لیله القدر یک فرصت استثنایی در طول سال برای انسان است. که اگر انسان توانسته باشد آن شب را درک بکند، خیر زیادی گیرش آمده. در دعای وداع ماه رمضان - نه این دعای وداعی که در صحیفه سجادیه است - بلکه دعایی که در مفاتیح الجنان است، می گوید: و ان تجعلنی برحمتک ممّن خرت له لیله القدر و جعلتها له خیرا من الف شهر»؛خدایا ! من را از کسانی قرار بده که توفیق درک لیله القدر را به دست آوردند و لیله القدر برای آنها از هزار ماه بهتر و باارزش تر شده. لیله القدر برای همه این گونه نیست. آن کسی که برای او شب بیست وسوم یا شب بیست ویکم ماه رمضان، با شب بیست وسوم هر ماه دیگری فرق ندارد - نه ذکری، نه توجهی، نه حالی، نه گریه ای، نه تضرّعی؛ با غفلت می گیرد می خوابد، یا اصلاً یادش نمی آید که لیله القدر است، یا خدای نکرده آلوده به گناه و هوای نفس هم می شود - برای چنین انسانی لیله القدر بهتر از هزار شب نیست؛ یک شب است، آن هم یک شب خسران بار که برای او خیری ندارد. لیله القدر برای آن کسی از هزار ماه بهتر است که ساعات و دقایق آن شب را قدر بداند؛ از دقایق آن شب استفاده بکند. در آن دعا می خوانیم که خدایا ما را از آن کسانی قرار بده که شب قدرشان پوچ نمی شود؛ از دست نمی رود.

(مجله عقيدتي، فرهنگي، اجتماعي ديدار آشنا؛ مهر1385؛ شماره73)

امام خمینی(ره): برای لیله القدر مهیا بشوید.

ماه مبارک رمضان نزدیک شد و در این ماه مبارک خودتان را تقویت کنید به قوت های روحانی. در یک حدیث است که پیغمبر اکرم فرمودند که ماه رمضان آمد، اقبال کرد آمد، در ضمنش می فرمایند که: دعیتم الی ضیافه الله» ضیافت های خدا با ضیافت های مردم این است فرقش که وقتی شما را یک اشخاصی دعوت بکنند به یک مهمانی وقتی بروید در آن مهمانی به حسب فراخور حال یک چیزهایی برای خوردنی و یک چیزهایی برای تفریح و این چیزهاست. ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبه اش روزه است، آن ضیافت خداست، یک شعبه اش روزه است و یک کار مهمش که مائده غیبی و آسمانی است قرآن است شما دعوت شده اید به مهمانی خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستید.

مهماندار شما، شما را وادار کرده است به این که روزه بگیرید. این راه هایی که به دنیا باز است و شهوات هست... این ها را سدش کنید تا مهیا بشوید برای لیله القدر

(مجله عقيدتي، فرهنگي، اجتماعي ديدار آشنا؛ مهر1385؛ شماره73)

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.