خداوند متعال از میان مخلوقات عالم، برخی را برگزیده است:

از هستی... بهشت؛

از دنیا... حلال؛

از ادیان... اسلام؛

از کتاب های آسمانی... قرآن؛

از انسان ها... پیامبران؛

از راه ها... صراط مستقیم؛

از خانه ها... کعبه؛

از شب ها... شب قدر؛

از روزها... جمعه؛

از ماه ها... رمضان؛

از زنان... فاطمه زهرا؛

از درختان بهشت... طوبی؛

از سنگ ها... حجرالاسود؛

از آب ها... زمزم؛

از واجبات... نماز؛

از دل ها... دل شکسته؛

از چشم ها... چشم بسته از حرام؛

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (برگرفته از کتاب جنگ جوان، اثر حجة الاسلام محمود اکبری)

دل خانه خداست، به شیطان اجاره اش ندهید.

شرط زیارت آسمان، وداع با زمین است.

وقتی با خدا شروع نکنیم، با شیطان پایان می یابیم.

عاشق خدا باش، تا معشوق خلق باشی. فرشی، عرشی نمی شود.

سجده، قله عبادت ها است.

نمازگزاری که از دنیا دل نکنده است، مانند، خلبانی است که همیشه روی زمین زندگی می کند.

توپ دلت را به هر کس پاس نده.

عرفان، بلوغ روح است.

مزرعه دلتان را وجین کنید.

در دستور زبان عرفان، فعل این گونه صرف شود: من نیستم، تو نیستی، او هست.

وقتی پاها رفتن بشناسند، دستها نیازمند التماس نیستند.

تنها در یک معامله است که بازماندگان برنده اند: معامله با خدا.

دل های شعله ور، گلستان خدا در زمین اند.

دل معبد فرشتگان است، به شیطان اجاره اش ندهید.

زمستان را تحقیر نکنید، بهار هر چه دارد از زمستان است.

بهشتی ها، بدی های خود را در همین دنیا به جهنم می افکنند.

کارها را سخت نگیرید، سرسخت تر از اراده انسان چیزی نیست.

چقدر بیچاره اند آنها که چاره دردهای خویش را در خاک می جویند.

کسی که لیاقت درک آسمان را ندارد، زمین نیز تحویلش نمی گیرد.

خداوند قرآن را بر قلب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرو فرستاد، ما نیز آیات قرآن را بر صفحه قلبمان بنویسیم.

از روزنه معنویت، چشم انداز ابدیت تماشایی تر است.

دامن دل عاشقان، سرشار از مروارید اشک است.

اگر وقت کردید، به خودتان هم سری بزنید.

در کارگاه آفرینش، آن که بیشتر خراشیده می شود، قیمتی تر است.

آرمان ها ذکر دل ماست، اگر آسمانی باشد ما را آسمانی می کند و اگر زمینی باشد، ما را زمینی می کند.

اگر شب ها همه اش قدر بودی، شب قدر بی قدر بودی.

شب قدر، زمین بوی آسمان می گیرد.

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (برگرفته از کتاب جنگ جوان، اثر حجة الاسلام محمود اکبری)

روایت است: در ایام «مالک بن دینار» مردی بود که تمام عمر خود را در خرابات به سر برده و روی به خیر نیاورد و اندیشه نیکی بر او نگذشت. نیکان روزگار از او حذر کردند، تا وقتی که فرشته مرگ دست مطالبه به دامن عمرش دراز کرد. او چون دریافت وقت مرگ فرا رسیده نظر در جراید اعمال خود کرد، نقطه امیدی در آن ندید. به جویبار عمر نگریست شاخی که دست امید بر آن توان زد نیافت، آهی از عمق جان کشید و به سوی ربّ الارباب روی کرد و گفت:

«یا مَنْ لَهُ الدُّنْیا وَالآخِرَةُ ارْحَمْ مَنْ لَیسَ لَهُ الدُّنْیا وَالآخِرَةُ: ای آنکه دنیا و آخرت از آن اوست رحم کن بر کسی که دنیا و آخرت از آن او نیست.»

این را گفت و جان داد.

اهل شهر به مرگ او شادی کردند و بر جنازه او به شادی گذشتند، او را به بیرون شهر برده به مزبله انداختند و خاک و خاشاک بر جنازه اش ریختند.

مالک بن دینار را در خواب گفتند: فلانی درگذشته و به مزبله اش افکنده اند، برخیز او را از آنجا بردار غسل بده و در مقبره نیکان دفن کن.

گفت: پروردگارا! او در میان خلق به بدکاری معروف بود؛ مگر چه چیز به درگاه کبریای تو آورده که سزای چنین کرامتی شده است؟

جواب آمد: چون به حالت جان دادن رسید که نامه عمل خود را نظر کرد و چون همه را خطا دید، مُفلسانه به درگاه ما نالید و عاجزانه به بارگاه ما نظر کرد، چون دست بر دامن فضل ما زد، بر دردمندی او رحم کردیم و چنان او را بخشیدم که انگار گناهی نداشته بود، از عذاب نجاتش دادیم و به نعمت های پایدارش رساندیم، کدام درد زده به درگاه ما نالید که او را شفا ندادیم؟ و کدام غمگین از ما خلاصی طلبید که خلعت شادکامی بر او نپوشاندیم؟!1

پی نوشت:

----------------------------

1. به نقل از منهج الصادقین 8، ص 109.

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (کتاب عرفان اسلامی اثر استاد حسين انصاريان)

منقول است که مرحوم حاجی سبزواری رضوان الله علیه برای عیادت بیماری می رفت و عده ای هم با او بودند. نزدیک منزل بیمار که رسید، برگشت و نرفت.

اطرافیان پرسیدند: آقا چرا تا این جا آمدید و حالا بر می گردید؟

آقا جواب داد: خطوری به قلبم کرد که بیمار وقتی مرا ببیند، از من خوشش خواهد آمد و می گوید که سبزواری، چه انسان والا و بزرگی است که به عیادت من بیمار آمده است. حالا برمی گردم تا هنگامی که اخلاص اولیه را بیابم و تنها برای خدا به عیادت بیمار بیایم.

منابع : پايگاه اطلاع رساني حوزه (داستان های عارفانه در آثار علامه حسن زاده، اثر عباس عزیزی)

ایمان عبارت است از تصدیق به یگانگی خداوند و صفات و عدل او، اعتراف به رسالت پیامبر (ص) و تصدیق بر امامت دوازده امام معصوم علیهم السلام، ایمان همان تصدیق قلبی است، اقرار زبانی جزیی از حقیقت آن نیست و عمل نیز از ارکان آن بشمار نمی آید و ایمان متوقف بر آن نیست.

نشانه های افراد با ایمان چیست؟ امام رضا علیه السلام حقیقت ایمان را برای ما بیان فرموده است.

امام رضا علیه السلام می فرماید:

لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّی تَکونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِی الدّینِ وَ حُسنُ التَّقدیرِ فِی المَعیشَةِ، وَ الصَّبرُ عَلَی الرَّزایا؛[1] هیچ بنده ای حقیقت ایمانش را کامل نمی کند. مگر این که در او سه خصلت باشد:

1. دین شناسی.
2. تدبر نیکو در زندگی.
3. شکیبایی در مصیبت ها و بلاها.

پی نوشت:

شخصی خدمت علی علیه السّلام عرض کرد: چهار مسئله دارم.

فرمود: بپرس اگرچه چهل مسأله باشد.

گفت:

واجب چیست واجب تر کدام است؟

نزدیک چیست و نزدیک تر کدام است؟

عجیب چیست و عجیب تر کدام است؟

مشکل چیست و مشکل تر کدام است؟

حضرت در پاسخ فرمود:

واجب اطاعت خدا است و واجب تر، ترک گناه است؛(چون با آلودگی به گناه عبادت مورد قبول نیست)؛

نزدیک قیامت است، و نزدیک تر مرگ؛

عجیب دنیا است، و عجیب تر علاقه به آن؛

مشکل قبر است و مشکل تر بی توشه رفتن.

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (بحار الانوار، جلد 75، صفحه 31؛ اثر علامه محمد باقر مجلسی)

شیطان، موسی را ملاقات کرد و به حضرت عرضه داشت: ای موسی! تویی آن انسانی که خداوند مهربان تو را به رسالت برگزیده و بی واسطه با تو سخن می گوید، روی این حساب از آبروی فوق العاده ای برخورداری، من یکی از مخلوقات خدایم و گناهی را مرتکب شدم و علاقه دارم از آن گناه به درگاه حضرت حق توبه کنم!! به پیشگاه محبوب عالمیان واسطه شو تا توبه ام را بپذیرد.

موسی بزرگوار قبول کرد، از خداوند مهربان درخواست کرد: الهی! توبه اش را بپذیر.

خطاب رسید: موسی! خواسته ات را قبول کردم، به شیطان امر کن به قبر آدم سجده کند، چرا که توبه از گناه، جبران عمل فوت شده است.

موسی، ابلیس را دید و پیشنهاد مقصود خلقت را به او گفت. سخت عصبانی و خشمگین شد و با تکبّر گفت: ای موسی! من به زنده او سجده نکردم، توقّع داری به مرده او سجده کنم!!

سپس گفت: ای موسی! به خاطر این که به درگاه حق جهت توبه من شفاعت کردی بر من حق دار شدی، به تو بگویم که در سه وقت مواظب ضربه من باش که هرکس در این سه موضع، مواظب من باشد از هلاکت مصون می ماند.

1- به هنگام خشم و غضب، مواظب فعالیت من باش که روحم در قلب تو و چشمم در چشم تو است و همانند خون در تمام وجودت می چرخم، تا به وسیله تیشه خشم، ریشه ات را برکنم.

2- به وقت قرار گرفتن در میدان جهاد، متوجّه باش که در آن وقت من مجاهد فی سبیل اللّه را به یاد فرزندان و زن و اهلش انداخته، تا جایی که رویش را از جهاد فی اللّه برگردانم!

3- بترس از این که با زن نامحرم خلوت کنی که من در آنجا واسطه نزدیک کردن هر دو به هم هستم!

در این داستان عجیب، شیطان به سه برنامه خطرناک اشاره دارد: شهوت، غضب و حرص.

در هر صورت باید گفت: بدون شک، فرار انسان از جهاد، ریشه ای جز حرص به دنیا ندارد و امتناع ابلیس از سجده به آدم منشأی غیر حسد نمی تواند داشته باشد و این حسد، درب بسیار بزرگی است که شیطان با ورودش، قدرت تسخیر قلب را پیدا می کند.

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (کتاب عرفان اسلامی، اثر استاد حسين انصاريان)

آقای مجتهدی تهرانی نقل کرده است که آیة الله حاج میرزا علی مشکینی فرمودند: در ایامی که تحصیل می کردم؛ یک روز 5 ریال بیشتر پول نداشتم. روزی در خیابان راه می رفتم یکی از طلاب به من رسید و گفت: 5 ریال داری به من قرض بدهی؟ با خود گفتم: اگر این پول را به او بدهم خود بی پول می مانم. ولی با خود فکر کردم که کار این بنده خدا را راه می اندازم؛ خداوند کریم است. پول را به او دادم. چند قدمی که رفتم؛ یکی از همشهری های من، از اهالی مشکین شهر به بنده رسید؛ با هم مصافحه کردیم. موقع خداحافظی پولی در دست من گذاشت و رفت. چون نگاه کردم؛ دیدم 5 تومان است.

باز یکی از طلاب به من رسید و از من 5 تومان قرض خواست. این دفعه نیز گفتم خدا کریم است. اکنون که این آقا معطل است؛ کار او را راه بیندازم. پول را به او دادم. چون مقداری جلوتر رفتم؛ یکی دیگر از همشهری های خود را دیدم. پس از مصافحه و احوالپرسی موقع خدا حافظی، پولی در دست من گذاشت و رفت. چند قدم جلوتر رفتم نگاه کردم دیدم 50 تومان است.

ناگاه یاد این آیه شریفه افتادم که «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»(انعام، آیه 160) یعنی هر کس عمل نیکی انجام دهد ما ده برابر به او پاداش می دهیم. دیدم بار اول 5 ریال داشتم. چون به یک نیازمندی قرض دادم؛ 50 ریال خدای کریم رساند و چون 50 ریال را قرض دادم؛ خداوند کریم در عوض 50 تومان یعنی درست ده برابر رسانید.

ایشان فرمودند هر چه منتظر شدم و دعا کردم که کسی پیدا شود این 50 تومان را قرض بگیرد بلکه 500 تومان شود دعایم مستجاب نشد.

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (مردان علم در میدان عمل، جلد 6، اثر سيد نعمت الله حسيني)

گزیده ای از توصیه های بهداشتی امام علی علیه السلام :

1- به خوردن ماهی مداومت مکنید؛ زیرا بدن را آب و لاغر می کند.[1]

2- خوردن گردو در گرمای شدید، حرارت داخلی را تهییج، و در بدن ایجاد دمل می نماید، و خوردن آن در زمستان کلیه ها را گرم و برودت را دفع می کند.[2]

3- هر گاه مسلمان ضعیف شود، گوشت و شیر بخورد.[3]

4- با خوردن بنفشه حرارت تب را بشکنید.[4]

5- نخوردن شام موجب ضعف و خرابی بدن می شود.[5]

6- شیر گاو دواست، و نیز فرمود: پیه های گاو دردآور و روغن و شیرش شفابخش است.[6]

7- کسی که در اول صبح 21 دانه کشمش بخورد مریض نمی شود.[7]

8- سیب بخورید که معده را دباغی می کند.[8]

9- خوردن گلابی قلب ناتوان را قوی و معده را پاکیزه می کند.[9]

10- سعتر برای معده کرک می شود مانند کرک های حوله.[10]

11-در گرمابه بر پشت نخوابید که آن پیه کلیه ها را آب می کند، و پاهای خود را با سفال نسایید که رگ جذام را تحریک می نماید.[11]

12- قبل از خوردن غذا نمک بخورید، اگر مردم خواص نمک را می دانستند آن را بر تریاق مجرب مقدم می داشتند.[12]

13- طول دادن نشستن به هنگام تخلی بواسیر می آورد.[13]

14- غده ها را از گوشت بیرون بیاورید که خوردن آنها رگ جذام را تحریک می کند.[14]

15- در برابر خورشید قرار نگیرید که رنگ بدن را متغیر، لباس را پوسیده و بیماری پنهان را آشکار می سازد.[15]

16- خوردن غذاهای رنگارنگ و متنوع شکم را بزرگ و الیه ها را سست می کند.[16]

پی نوشت:

دنیا به کام کسی خوش است، که در کام دنیا نباشد.

دنیا جمیله ای است، ولی هشدار.

جام دنیا خالی است و کامش با ناکامی است، دل به دنیا بستن خامی است، چرا که حاصلش بد فرجامی است.

هر کس به دنیا راضی شود، از آن ناراضی می رود.

در دنیا، هر کس برای خود پرونده می سازد.

هر چه را نباید دلبستگی را نشاید.

شخصیت هر کس را با ترازوی اخلاقش وزن کنید.

هر که را در زندگی نانش نخورند، چون بمیرد نامش نبرند.

بعضی ها، هندسه شخصیت خود را با خط های کج ترسیم کرده اند.

دل منافق، مشق سیاه شیطان است.

کسی که روی پای خود بایستد، به عصای دیگران محتاج نمی شود.

آدم بی احتیاط، عروس مرگ است.

اولین مرحله دانایی، آن است که بدانی که نمی دانی.

هر که سخن نسنجد، از جوابش برنجد.

همیشه آن قدر بگویید، که می توانید بشنوید.

سکوت دانا بلندتر از فریاد نادان است.

وقتی می توانی با سکوت حرف بزنی، بر پایه لرزان واژه ها تکیه مکن.

سکوت، سخن بزرگی است که خداوند به گویاترین زبانها بخشیده است.

خوشرویی، ویزای ورود به کشور دل است.

کاری که با غرور آغاز می شود، با شکست پایان می یابد.

چشم ناپاک، چشم شیطان است.

غفلت، آشنای روح های شیطان زده است.

هفته ای یک بار، آرزوهای طولانی خود را قیچی کنید.

ظاهرسازی، بدترین ساخت و ساز است.

بدترین بازی ها، پارتی بازی است.

هر که خیانت ورزد، پشتش در حساب بلرزد.

آرزو بد نیست، طغیانش بد است.

عمر هوس، از عمر حباب کوتاه تر است.

محتکر، در انبار آرزوهایش زندانی است.

حرف مفت، باد می کند.

هوس، هووی عشق است.

وقت کشی، جزئی از خود کشی است.

ضعیف کشی، هنر ضعیفانی است که در دام قدرت افتاده اند.

هر گناه، یک بند شیطان است. با چند بند شیطان، دست سعادت خویش را بسته اید؟

گناهکار، عروسک کوکی شیطان است.

گناهکاران، طراح رسوایی فردای خویشند.

از نگاه تا گناه راهی نیست.

پایان گناه، آه است.

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (کتاب جنگ جوان، اثر حجة الاسلام محمود اکبری)

ﭼﻘﺪر ﺧﻨﺪه دار است ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳــﺎﻋﺖ ﺧﻠﻮت ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺧﺪا ﻃﻮﻻﻧﯽ و ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺳﺖ، وﻟﯽ 90 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎزی ﯾﮏ ﺗﯿﻢ ﻓﻮﺗﺒﺎل ﻣﺜﻞ ﺑﺎد ﻣﯽ ﮔﺬرد!

ﭼﻘــﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺻﺪ ﻫﺰار ﺗﻮﻣــﺎن ﮐﻤﮏ در راه ﺧﺪا ﻣﺒﻠﻎ ﺑﺴــﯿﺎر هنگفتی است، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤان ﻣﻘﺪار ﭘﻮل ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﯽ روﯾﻢ ﮐﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ می آید!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳــﺎﻋﺖ ﻋﺒﺎدت، ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ می آید، وﻟﯽ دو ﺳﺎﻋﺖ ﻓﯿﻠﻢ دﯾﺪن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ  ﻣﯽ ﮔﺬرد!

ﭼﻘــﺪر خنده دار است ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاهیم دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ، ﻫﺮ چه ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ، ﭼﯿــﺰی ﺑﻪ ذهن ما نمی آید، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ خواهیم ﺑﺎ دوستمان ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪارﯾﻢ!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ ورزﺷــﯽ ﺗﯿــﻢ ﻣﺤﺒﻮبمان ﺑﻪ وﻗﺖ اﺿﺎﻓــﯽ ﻣﯽ کشد، ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮﯾــﻢ و از ﻫﯿﺠــﺎن در ﭘﻮﺳــﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﻢ، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﺮاﺳــﻢ دﻋﺎ و ﻧﯿﺎﯾﺶ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﯽ شود، ﺷــﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و آزرده ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽ شویم!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺧﻮاندن ﯾﮏ ﺻﻔﺤﻪ و ﯾﺎ ﺑﺨﺸــﯽ از ﮐﺘﺎب آﺳﻤﺎﻧﯽ سخت است، اﻣﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﺻﺪ ﺳﻄﺮ از ﭘﺮﻓﺮوﺷﺘﺮﯾﻦ ﮐﺘﺎب رﻣﺎن دﻧﯿﺎ آسان!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺳــﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎی ردیف ﺟﻠﻮ در ﯾﮏ ﮐﻨﺴــﺮت ﯾﺎ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ را رزرو ﮐﻨﯿﻢ، اﻣﺎ در نماز جماعت تمایل به صف آخر داریم!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺷــﺎﯾﻌﺎت روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ و ﻣﺠــﻼت را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺑﺎور ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ، اﻣﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺎور ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽ ﺧﻮاهند ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﭼﯿﺰی اﻋﺘﻘﺎد ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ و ﯾﺎ ﮐﺎری در راه ﺧﺪا اﻧﺠﺎم ﺑﺪهند ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮوند!

ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺟﻮﮐﯽ را از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﯿﺎم ﮐﻮﺗﺎه و ﯾﺎ اﯾﻤﯿﻞ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ارﺳــﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ آﺗﺸــﯽ ﮐﻪ در ﺟﻨﮕﻠﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻪ شده، ﻫﻤﻪ ﺟﺎ را ﻓﺮا ﻣﯽ ﮔﯿﺮد، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﺳــﺨﻦ و ﭘﯿﺎم اﻟﻬﯽ را ﻣﯽ ﺷــﻨﻮﯾﻢ دو ﺑﺮاﺑﺮ در ﻣﻮرد ﮔﻔﺘﻦ ﯾﺎ ﻧﮕﻔﺘﻦ آن ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ!

ﺧﻨﺪه دارد، اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟

دارﯾﺪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ؟

دارﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟

اﯾﻦ ﺣﺮف ها را ﺑﻪ ﮔﻮش ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ برسانید و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﭙﺎﺳــﮕﺰار ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ او ﺧﺪای دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ اﺳﺖ.

آﯾﺎ اﯾﻦ ﺧﻨﺪه دار ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ اﯾﻦ حرف ها را را ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ را از ﻟﯿﺴﺖ ﺧﻮد ﭘﺎک ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟

ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ این که مطمئن هستید که آنها ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪارﻧﺪ.

اﯾــﻦ اﺷــﺘﺒﺎه بزرگی است، اگر ﻓﮑــﺮ می کنید که دﯾﮕــﺮان اﻋﺘﻘﺎدشان از ﻣﺎ ﺿﻌﯿﻒ تر است!!

منابع : به نقل از پايگاه اطلاع رساني حوزه (نشريه آستان شماره 50 – 49 به نقل از «تو تويی»؛ نوشته امير رضا آرميون)

آیت الله سید محمدتقی موسوی اصفهانی در کتاب گران سنگ مکیال المکارم خلاصه آثار و فواید و ویژگی‌هایی را که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است، بیان می‌کند و ما هم به جهت این که کتاب مکیال المکارم به امر مطاع ولی عصر علیه السلام نوشته شده و کتابی مبارک و پر خیر است، مطالب آن را ذیلا نقل می‌کنیم.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

شاگرد: استاد ، چکار کنم که خواب امام زمان(عج) رو ببینم؟

استاد: شب یک غذای شور بخور، آب نخور و بخواب.
شاگرد دستور استاد رو اجرا کرد و برگشت.

شاگرد: استاد دیشب دائم خواب آب میدیدم!‏
خواب دیدم بر لب چاهی دارم آب مینوشم
کنار نهر آبی در حال خوردن آب هستم!
در ساحل رودخانه ای مشغول...

استاد فرمود: تشنه آب بودی خواب آب دیدی‏؛‏
تشنه امام زمان(عج) بشو تا خواب امام زمان(عج) ببینی...

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

در آیه الکرسی شانزده مرتبه از خداوند، سخن آمده است، لذا پیامبر اکرم(ص) وائمّه معصومین اهمیت خاصی برای آن قائل بوده اند.
حضرت علی (ع) فرموده است: « اگر بدانید این آیه چه اندازه اهمیت دارد، در هیچ حال آنرا ترک نمی کردید.رسول خدا(ص) فرمود: آیه الکرسی از گنجینه ای در زیر عرش به من بخشیده شده است و قبل از من به هیچ پیغمبری داده نشده است. و از زمانی که این سخن را از پیامبر شنیدم، شبی بر من نگذشت که این آیه را نخوانم».
ابوذر غفاری از رسول اکرم سؤال کرد: برترین آیاتی که بر شما نازل شده، کدام ایه است؟ حضرت فرمود: بزرگترین آیه در قرآن آیه الکرسی است.
امام باقر (ع) می فرماید: « قرآن کلام برتر و بزرگ است و سوره ی بقره سید قرآن و ایه الکرسی سیّد بقره است. سپس فرمود: در ایه الکرسی پنجاه کلمه است و در هر کلمه پنجاه برکت و خیر وجود دارد».
رسول اکرم(ص) می فرماید: « هر کس موقع خواب آیه الکرسی بخواند، خداوند فرشته ای را برای نکهبانی و محافظت او می گمارد تا شب را به سلامت به صبح آورد».
رسول اکرم به حضرت علی (ع) فرمود: « یا علی مواظب باش که در تعقییب نماز های واجب حتماً- آیه الکرسی- را بخوانی، زیرا بر این عمل غیر از پیامبر و یا صدیق و شهید مواظبت نمی کند».
امام صادق (ع) فرمود: « برای هر چیزی نقطه ی اعلایی وجود دارد، و ایه الکرسی اعلا و برتر قرآن شریف است».
امام صادق فرمود: « دو برادر به محضر رسول اکرم رفتند و گفتند ما برای تجارت قصد مسافرت شام داریم، برای حفظ خود چه کنیم؟ حضرت در پاسخ فرمود: زمانی که به منزل وارد شدید، پس از بجا آوردن فریضه عشا و قتی به بستر خواب رفتید، در ابتدا تسبیحات حضرت فاطمهو سپس آیه الکرسی را بخوانید، تا صبح از هر حادثه و بلایی در امان خواهید بود».
امام صادق فرمود: « وقتی حیوان درنده ای را دیدی آیه الکرسی بخوان، ان شاالله آن حیوان از تو منصرف خواهد شد».
امام صادق (ع) فرمود: «هرگاه اراده کردی به جایی بروی که از آن خائف و ترسانی، آیه الکرسی را بخوان».
گویند: هرکه ایه الکرسی را بنویسد و بر بازوی خویش بندد، به هرجا وارد شود عزیز و محترم خواهد بود.
از حضرت علی روایت شده: « اگر کسی از شما از درد چشم خود بنالد، ایه الکرسی را بر آن بخواند و در قلب خود معتقد باشد که خوب می شود، خداوند او را شفا می بخشد. انشاالله».
گفته شده است: هیچ چیزی بیشتر از قرائت قرآن مخصوصاً آیه الکرسی در تقویت نیروی حافظه موثر نیست.
___________________________________
برگرفته از کتاب کلید های نجات

_{در کافي از حضرت ابوجعفر باقرعليه السلام روايت آمده که فرمود:}

<sub>از جمله چيزهايي که خداوند - عزّوجلّ - به بنده‏ اش موسي‏ عليه السلام مناجات کرد اين بود که فرمود: همانا بندگاني براي من هستند که بهشت خود را بر آن‏ها مباح نمايم و در آن ايشان را حکومت دهم.

موسي گفت: پروردگارا! اين‏ها کيانند که بهشت را بر آن‏ها مباح نمايي و در آن حکومتشان دهي؟ فرمود: هرکس به مؤمني خوشحالي برساند.... .</sub>

^{منبع: کافي: 188:1.}

یکی از اساتید اخلاق در ایام نوجوانی خواب می بینند :که قیامت بر پا شده و همه در محضر خداوند هستند، ایشان می فرمایند:

من فکر می کردم که اگر هیچ چیز هم نداشته باشم بالاخره امید و توسل دارم و منتظر بودم که بگویند محمد بیا و برو بهشت! اما در کمال تعجب گفتند که باید بروی جهنم! در طول مسیر که من رو می بردند با خود می اندیشیدم که چرا باید بروم جهنم، مگر چه کرده ام؟ من که از 17 سالگی در جبهه بودم و باورم نبود که به سمت جهنم می روم تا اینکه به لبه پرتگاه جهنم رسیدم و دیدم واقعا قضیه جدی است و من هم که هیچ چاره ای نداشتم پا به فرار گذاشتم در حالی که دنبالم می کردند و من به زانو افتادم و مثل شبهای جبهه با تمام وجود به امام حسین علیه السلام متوسل شدم و ضجه میزدم که ناگهان گفته شد که مورد شفاعت واقع شدم ، وقتی نامه عملم را دادند یک دفتر سفیدی بود که گوشه اش نوشته شده بود: بی توجهی به امام زمان عجل الله تعالی فرجه

به راستی برای یوسف فاطمه چه کرده ایم ؟؟؟...

منبع: سايت دانشگاه شهید مطهری مشهد (واحد خواهران) / آدرس : http://www.motahari-um.ir

فضیلت قرآن کریم

رسول خدا صل الله علیه واله وسلم فرمودند: این قرآن نور روشن ، ریسمان محکم فضیلت بزرگ  ومرتبه بلند ی است و مایه شفا وسعادت است . هرکس ازقرآن روشنایی طلب نماید خداوند اورا  منوّر  فرماید و اگر امورش را به آن وا گذ ارد خداوند او را حفظ کند و هر کس به قرآن توسل جوید خداوند نجاتش بخشد وهر کس ملاز م قرآن شود  بلند مرتبه گردد و هرکس که از آن طلب شفا کند خداوند اورا شفا دهد وکسی  که آن را مقدّم بر هر چیزی بدارد خداوند اورا هدایت کند وهرکه از غیر قرآن هدایت طلبد خداوند او را به حالت گمرا هی وا گذارد و کسی که با آن انس و الفت د اشته باشد خداوند اورا به سعادت می رساند وکسی که آن را پیشوا ومقتدا و محل اعتماد خود در  رجوع کردن به آن قرار دهد خداوند او را در بهشت جای داده وزندگی سالم و با آرامشی رابرایش مهیا می سازد.

از پیامبر اکرم صل الله علیه واله و سلم ،خطاب به سلمان فارسی روایت شده است ، ای سلمان: بر تو باد به قرائت قرآن به درستی که قرائت قرآن کفاره برای گناهان وسپر از آتش وامان ازعذ اب است وکسی که قرآن را قرائت کند به ازای هر آیه به او ثواب صد شهید وبه ازای هر سوره ثواب پیغمبر عطا می شود وبر قاری قرآن رحمت الهی نازل می شود و ملائکه برای او طلب استعفار می کنند وبهشت مشتاق دیدار اوست وخداوند از او راضی می شود .

ای سلمان : زمانی که یک مومن قرآن را قرائت می کند خداوند درهای رحمتش را به روی او باز می کند وبه ازای هر حرفی که ازدهان او خارج می شود ملکی را خلق می کند که تا روز قیامت خداوند را برای او تسبیح می کند وبه درستی که در نزد خداوند بعد از فرا گرفتن علم هیچ چیز محبوبتر ازقرائت قرآن نیست .

از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود:                     

  بر شما باد به خواندن قرآن ، بدرستیکه درجات بهشت به عددآیات قرآن است پس زمانی که روز قیامت شد به خواننده قرآن گفته می شود : قرآن بخوان و بالا برو، پس به اندازه هر آیه ای که می خواند درجاتش بالا می رود.

امام رضا علیه السلام فرمود ند: به واسطه قرآن طلب شفا نمایید پس کسی که قرآن او را شفا ندهد هیچ شفایی برای او نیست .

امام حسن مجتبی علیه اسلام فرمودند: کسی که قرآن بخواند برای او یک دعای مستجاب هست که یا زود به استجا بت می رسد و یا با تأخیر

پیامبر اکرم صل الله علیه واله و سلم فرمودند: از قر آن شفا بجویید زیرا خداوند تعالی می فر ماید :                                

                                وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ

                                     (قرآن شفای هر دردی است که در سینه هاست)

از امام رضا علیه السلام  روایت است  که پیامبر اکرم صل الله علیه واله وسلم فرمودند: برای خانه های خود بهره ای از قرآن قرار دهید هما نا خانه ای که قرآن در آن خوانده شود بر ا هلش کارها آسان می شود و خبر آن فراوان گشته ساکنانش زیاد می شوند واگر از خانه  ای قرآن تلاوت نشود براهلش امور تنگ و سخت خواهد شد ،خیرش اندک و ساکنانش رو به نقصان خواهد بود

قرائت قرآن

امام صادق علیه السلام فرمود :هر کس قرآن را از روی آن بخواند ازدیدگان خود بهرمند می شود وسبب سبک شدن عذاب پدرومادر ش میگردد اگر چه آن دو کافر باشند

اسحاق می گوید به حضرت امام صادق عرض کردم قربانت گردم من قرآن را حفظ دارم آیا آن را از حفظ بخوانم بهتر است یا از روی آن.حضرت فرمودند: قرآن را بخوان ونگاه  به قرآن کن و ازروی آن بخوانی بهتر است مگر نمی دانی که نگاه کردن در قرآن عبادت است

پیامبر گرامی اسلام فرمود: در قرآن کریم سوره ای است که خواننده خود را در  روز قیامت شفاعت  می کند و همچنین خداوند -جلّ عزّه-  شنونده صدای قاری قرآنی که در حال خواندن آن سوره است را نیز می آمرزد وآن  سوره، سوره «یس» می باشد

 در سوره مزمل آیه 20 آمد

                                   فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ القُرآنِ

                            ( از قرآن هر چه میسر است بخوانید)

 خواندن قرآن وعمل کردن به آن داروی درد ها است.

        هرنسخه مناسبت به دردی دارد         این نسخه  هزار درد رادرمان است

بهترین و برترین عبادت خواندن قرآن است وشریفترین امّت من حاملان قرآن  وشب زنده دارانند.

شریف ترین اعمال امت من خواندن قرآن است.

خانه های خود را بخواندن قرآن روشن کنید وهمچون یهود و نصاری آنها را گورقرار ندهید که  در کنیسه ها و معبد ها نمازگزارده خانه های خویش را از عبادت عاطل و باطل گزاردند زیرا در سرایی که تلاوت قرآن زیاد شود، خیر وبرکت افزایش یابد .

هر که قرآن سخن او باشد ومسجد خانه اش خدای تعالی در بهشت برای وی خانه ای بنا کند.

کسی که بخواهد با خدا سخن گوید قرآن بخواند.

کسی که قرائت قرآن کند در حالی که جوان با ایمان باشد قرآن با گوشت و خونش آمیخته شود.

امام صادق فرمود: هر کس که مرضی و یا سختی ای به او برسد و برای مرض و سختی اش سوره قل هو الله احد را نخواند و بمیرد به سبب آن مرض و یا به سبب آن سختی او اهل آتش جهنم خواهد بود.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.

لطفاً بر روي ادامه مطلب كليك كنيد.